Danko Popović

Slobodan Danko Popović rođen je u Aranđelovcu 1928. godine. Po završetku gimnazije odlazi u Beograd, gde uspešno završava studije na Pravnom fakultetu. U Beogradu se, na Banovom brdu u Požeškoj ulici, na adresi na kojoj je živeo, danas nalazi spomen ploča , postavljena u njegovu čast 2016. godine. Mada je po struci bio pravnik, pisac Danko Popović ostaće upamćen kao veliki književni stvaralac, koji je za svoja prozna i dramska dela dobio nagrade kao što su ’’Stražilovo’’, ’’Isidora Sekulić’’, ’’Mermer i zvuci’’ i ’’Stefan Prvovenčani’’. Sa objavljivanjem knjiga počeo je 1962. Godine, kada izlazi delo ’’Svečanosti’’ a za njm se dalje nižu ’’Kukurek i kost’’, ’’Čarapići’’, ’’Oficiri’’, ’’Kuća Lukića’’, ’’Gospodari’’, ’’Udovice’’, ’’Svinjski ujed’’, ’’Konak u Kragujevcu’’, ’’Vreme laži’’, ’’Događanja i priviđenja’’, ’’Nespokojni’’, ’’Na krstu i raskršću’’, ’’Seobe stare i nove’’, ’’Božuri i trnje’’, ’’Četiri vetra’’. Pored književnih dela bavio se i pisanjem scenarija za filmove i radio drame, od kojih su najpoznatije ’’Hajduk’’ i ’’Čaj od lipovog drveta’’ a posebno je zapažena bila njegova drama ’’Karađorđeva smrt’’, po kojoj je Televizija Beograd snimila film 1984. godine. Tekst romana ’’Konak u Kragujevcu’’ dobio je i svoju pozorišnu adaptaciju a Danko je obljaviljivao i prozu u velikom broju jugoslovenskih časopisa. Književna nagrada ’’Danko Popović’’ dodeljuje se od 2011. za knjigu proze na srpskom jeziku. Dodela nagrade je deo manifestacije ’’Pod Dankovom lipom’’ a samu nagradu je ustanovio Narodni muzej u Aranđelovcu. Danko Popović je, nakon kraće bolesti u 81 godini, preminuo 2009. godine a sahranjen je, kao potomak slavnog prote Atanasija, u dvorištu Bukovičke crkve.

Knjiga o Milutinu

Roman ’’Knjiga o Milutinu’’ objavljena je 1985. godine bez veće medijske pompe a od tada je imalo preko 40 izdanja i štampan je u više od pola miliona primeraka, što ga svrstava među najčitanije knjige u Srbiji. Mišljenja o ovom delu bila su podeljena još od prvog objavljivanja jer su ga jedni smatrali nacionalističkim i nekom vrstom političkog pamfleta dok je za druge predstavljao iskrenu i antiratnu priču o patnjama srpskog seljaka. Roman se bavi srpskom istorijom od sarajevskog atentata i Prvog svetskog rata, pa do prvih par godina po završetku Drugog svetskog rata. Kako je primarni vid pripovedanja Milutinov monolog, on kreira subjektivnu i objektivnu problematiku, dok govori o sebi on istovremeno čitaocu predstavlja sliku onoga što se oko njega dešava, istovremeno iznoseći svoj stav i viđenje situacija u kojima se nalazi i opisujući ih. Tokom čitavog romana se paralelno oblikuje lik Milutina kao glavnog junaka i pokreću suštinska pitanja političkog, ekonomskog i istorijskog postojanja i opstanka srpskog naroda.

Roman je 2004. godine dobio jubilarno divot izdanje a Popović je između ostalog zbog ovog dela, koje je ostvarilo uspeh i u Francuskoj,primio i pismo pohvale od francuskog predsednika Fransoa Miterana. Izdanje romana ’’Knjiga o Milutinu’’ 2010

godine bio je povod da glavni urednik Srpske književne zadruge u Beogradu okupi književnike, istoričare i kritičare i priredi nesvakidašnji omaž Danku popoviću, nazvan ’’Stranica o Danku – stranica o Milutinu’’, u okviru kog su po stranicu teksta o piscu čitali akademici Matija Bećković i Slobodan Rakitić, profesori Stojan Đorđić i Duško Babić, književni kritičari Miša Ćurković i Slobodan Pavićević i Vladan Glišić, član redakcije Dveri srpske.